سیستم اعلام حریق آدرس پذیر (Addressable)
اصول کشف و تشخیص حریق در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر مشابه سیستم های متعارف است با این تفاوت که در اینگونه سیستم ها هر یک از دتکتورها یا شستی ها دارای آدرس منحصر به فردی هستند و هنگام راه اندازی یک کد خاص برای هر دتکتور تعریف میشود که از طریق آن مرکز کنترل قادر به تشخیص دقیق محل آتش سوزی میباشد. مدار مربوط به این سیستم ها بصورت حلقوی است که از مرکز کنترل آغاز و به همان مرکز کنترل ختم میشود.
طراحی سیستم اعلام حریق آدرس پذیر ، همچون سیستم های اعلام حریق متعارف (Conventional) بر اساس تاییدیه های BS 5839 و NFPA صورت میپذیرد.
تفاوتهای اصلی این سیستم با سیستم اعلام حریق متعارف از مفهوم واژه آدرس پذیر ناشی میگردد، چرا که در هر سیستمی وجود آدرس اختصاصی موجب دسترسی اختصاصی به اطلاعات آن آدرس میگردد که این امر خود در بستر یک شبکه مفهوم پیدا میکند.
در اینگونه سیستم ها حداکثر مساحت فضاهایی که توسط یک حلقه میتوانند حفاظت شوند، ده هزار متر مربع است.
مرکز کنترل اعلام حریق آدرس پذیر :
در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر هریک از تجهیزات اعلام حریق دارای آدرس اختصاصی میباشند که این آدرس بر روی مرکز کنترل اعلام حریق تعریف میشو درواقع مرکز کنترل از طریق آن آدرس قادر به شناسایی ادوات بوده و قابلیت ارتباط دو طرفه و تبادل اطلاعات را با هریک از قطعات آدرس پذیر دارد. بدین ترتیب درصورت بروز حریق، آدرس دقیق دتکتوری که دود را تشخیص داده است بر روی پنل مشخص میشود (برای مثال بر روی پنل نوشته میشود دتکتور طبقه سوم اتاق بایگانی) و به این صورت محل دقیق بروز حریق مشخص میگردد بنابراین دسترسی به حریق و کنترل و اطفاء آن با سرعت بیشتری صورت خواهد گرفت.
دتکتور (آشکارساز، سنسور) دودی آدرس پذیر :
عملکرد کلی این دتکتورها همانند دتکتورهای دودی متعارف میباشد
این دتکتورها نسبت به دود حساس بوده و در صورت بروز حریق، دود حاصله از حریق یا جرقه را تشخیص داده
و به پنل مربوطه آلارم اعلام حریق را ارسال میکند.
با این تفاوت که در این نوع سیستم هر دتکتور دارای یک آدرس اختصاصی میباشد
که ارتباط دوطرفه با مرکز کنترل برقرار مینماید و در صورت اعلام حریق آدرس دقیق دتکتور مربوطه بر روی پنل مشخص خواهد شد.
دتکتور (آشکارساز، سنسور) حرارتی آدرس پذیر :
این نوع دتکتورها نسبت به افزایش دما حساس هستند که در دو نوع ثابت و متغیر میباشند.
دتکتورهای نوع ثابت دتکتورهایی هستند که برای حرارتی مشخص ثابت میباشند و وقتی فعال می شوند که حرارت محیط به آن مقدار برسد
و این دمای مشخص موجب تحریک دتکتور می شود. این دتکتورها در مکانهایی استفاده میشود که تغییرات ناگهانی درجه حرارت وجود دارد.
دتکتورهای حرارتی نوع متغیر دتکتورهایی هستند که برای عملکرد آنها یک بازه حرارتی تعریف می شود .
هنگامی که روند افزایش درجه حرارت هوای محدوده دتکتور با روند قابل قبول دستگاه متناسب نباشد ، دستگاه فعال می شود.
این نوع دتکتورها اصولا دارای سه مقاومت می باشند، یکی از آنها در ارتباط مستقیم با هوای محیط قرار دارد،
دیگری دور از هوای محیط و سومی مقاومت حساس به درجه حرارت معین (درست مثل نوع حرارتی ثابت) می باشد
دتکتور اولی که با هوای بیرون در ارتباط است با دتکتور دومی مقایسه می شود
زمانی که تعییر چشمگیری بین دو دما باشد (مثلا ۵ درجه در چند ثانیه) دتکتور پیغام هشدار به پنل می فرستد
البته این مقدار تغییر دما و نیز زمان تغییر این دما برای دتکتورهای صنعتی به راحتی قابل تنظیم است.
تمامی دتکتورهای فوق در سیستم آدرس پذیر دارای یک آدرس اختصاصی میباشند
که درصورت ارسال آلارم بر روی پنل آدرس دقیق دتکتور مربوطه مشخص میگردد.
دتکتور (آشکارساز، سنسور) ترکیبی آدرس پذیر
همانند سیستم اعلام حریق متعارف این نوع دتکتور برای مکان هایی که هم دود و هم حرارت عامل حریق هستند استفاده میشود و
در واقع بصورت ترکیب دود و حرارت و با سنس هر دو عامل ، اعلام حریق میکند.
با این تفاوت که در سیستم آدرس پذیر این نوع دتکتورها مانند تمامی دتکتورهای دیگر در این سیستم،
دارای یک آدرس اختصاصی میباشند که در صورت ارسال آلارم بر روی مرکز کنترل اعلام حریق، آدرس دقیق دتکتور مربوطه بر روی پنل مشخص میگردد.
آژیر اعلام حریق آدرس پذیر
شستی اعلام حریق آدرس پذیر
ماژول ورودی/خروجی آدرس پذیر
اینترفیس